Weird Science

M27 - Mgławica Hantle

English ver­sion is here

Mgła­wica Han­tle, znana rów­nież pod nazwą M27, to jeden z naj­bar­dziej fascy­nu­jących obiek­tów na noc­nym nie­bie. Znaj­duje się w gwiaz­do­zbio­rze Liska Vul­pe­cula, na tle boga­tej w gwiazdy Drogi Mlecz­nej. Jako mgła­wica pla­ne­tarna, sta­nowi wyjąt­kowy przy­kład końc­o­wego sta­dium życia gwiazdy podob­nej do Słońca. Jest poło­żona w odle­gło­ści około 1360 lat świetl­nych od Ziemi, a jej spek­ta­ku­larny wygląd przy­po­mina naj­wy­raźn­iej ksz­tałtem han­tle do ćwi­czeń, stąd jej popu­larna nazwa. Cza­sami bywa też nazy­wana Chinką.

Dodam, że w Kata­logu figu­ruje też inna mgła­wica nazwana w podobny spo­sób, z tą jed­nak różn­icą, że są to Małe Han­tle M76.

Obser­wa­cje

27.07.2022, około godziny 23:00 - Jaworzno, ogród
warunki miej­skie, wysoki poziom zanie­czysz­cze­nia świa­tłem

Pierw­sze, samo­dzielne obser­wa­cje mgła­wicy Han­tle prze­pro­wa­dzone w lipcu 2022 roku dostar­czyły cen­nych, choć nie do końca satys­fak­cjo­nu­jących rezul­ta­tów. Oprócz miej­skiego zanie­czysz­cze­nia świa­tłem, warunki atmos­fe­ryczne w tam­tym okre­sie pozo­sta­wiały wiele do życze­nia, głów­nie przez oka­zjo­nalne zach­mu­rze­nie. Te czyn­niki zna­cząco ogra­ni­czały czas zbie­ra­nia mate­riału, co skut­ko­wało mniej wyra­zi­stym obra­zem mgła­wicy i utrud­niło reje­stra­cję drob­nych detali.

Mimo tych wyzwań, pierw­sza sesja obser­wa­cyjna umożl­i­wiła zdo­by­cie cen­nego doświad­cze­nia i posłu­żyła mi jako kolejna inspi­ra­cja do dosko­na­le­nia metod reje­stra­cji obrazu.




Obser­wa­cje

04.08.2024, około godziny 24:00 - Kato­wice
warunki miej­skie, bar­dzo wysoki poziom zanie­czysz­cze­nia świa­tłem

Now­sza obser­wa­cja z sierp­nia 2024 roku została prze­pro­wa­dzona przy znacz­nie korzyst­niej­szych warun­kach atmos­fe­rycz­nych. Pomimo miej­skiego oto­cze­nia, niebo było wyraźnie czyst­sze dzięki sta­bil­niej­szej atmos­fe­rze, niższej wil­got­no­ści i mini­mal­nemu zach­mu­rze­niu. Te korzystne warunki, wcale nie tak często zda­rza­jące się w lecie, pozwo­liły na reje­stra­cję obrazu mgła­wicy o znacz­nie lep­szym kon­tra­ście i bogat­szych deta­lach.

Obser­wa­cje te pod­kre­ślają, jak klu­czowe dla jako­ści foto­gra­fii astro­no­micz­nych są opty­malne warunki atmos­fe­ryczne. Sto­su­jąc odpo­wied­nie fil­tro­wa­nie świa­tła i obróbkę sygnału można w dużej mie­rze wye­li­mi­no­wać wpływ zanie­czysz­cze­nia świa­tłem miej­skim.




Para­me­try foto­gra­fii 1:

  • suma­ryczny czas eks­po­zy­cji: 20 minut (stack 40 kla­tek RAW po 30s, z wyko­rzy­sta­niem odpo­wied­niej ilo­ści kla­tek typu dark, bias i flat)
  • ISO: 1600
  • tele­skop w sys­te­mie Mak­su­towa (100/1400), eks­po­zy­cja w ogni­sku głów­nym
  • zasto­so­wano filtr, pozwa­la­jący na zmniej­sze­nie wpływu sztucz­nego zanie­czysz­cze­nia świa­tłem i świe­ce­nia atmos­fery
  • sta­tyw: gło­wica para­lak­tyczna z pro­wa­dze­niem w osi rek­ta­scen­cji, wyju­sto­wana metodą dry­fową z wyko­rzy­sta­niem ste­row­nika wła­snej kon­struk­cji.

Para­me­try foto­gra­fii 2:

  • suma­ryczny czas eks­po­zy­cji: 50 minut (stack 50 kla­tek RAW po 60s, z wyko­rzy­sta­niem odpo­wied­niej ilo­ści kla­tek typu dark, bias i flat)
  • ISO: 1600
  • tele­skop w sys­te­mie Mak­su­towa (100/1400), eks­po­zy­cja w ogni­sku głów­nym
  • zasto­so­wano filtr, pozwa­la­jący na zmniej­sze­nie wpływu sztucz­nego zanie­czysz­cze­nia świa­tłem i świe­ce­nia atmos­fery
  • sta­tyw: gło­wica para­lak­tyczna z pro­wa­dze­niem w osi rek­ta­scen­cji, wyju­sto­wana metodą dry­fową z wyko­rzy­sta­niem ste­row­nika wła­snej kon­struk­cji.

Lite­ra­tura dodat­kowa:

Marek Ples

Aa