Weird Science

M34 - Gromada Spirala

English ver­sion is here

Mes­sier M34, to gro­mada otwarta znaj­du­jąca się w gwiaz­do­zbio­rze Per­se­u­sza Per­seus. Cza­sem, szcze­gól­nie w źródłach angiel­sko­języcz­nych bywa ona nazy­wana Spi­ralą. Odkryta przed 1654 rokiem przez wło­skiego astro­noma Gio­van­niego Bat­ti­stę Hodiernę, została późn­iej włączona do kata­logu Mes­siera. Gro­mada ta leży w odle­gło­ści około 1 500 lat świetl­nych od Ziemi i zawiera około 100 jasnych gwiazd. Jej jasność wizu­alna wynosi 5,5 magni­tudo, co spra­wia, że jest łatwo dostępna do obser­wa­cji gołym okiem w sprzy­ja­jących warun­kach.

M34 jest typową gro­madą otwartą, cha­rak­te­ry­zu­jącą się dość luźnym uło­że­niem gwiazd. Jej wiek sza­cuje się na około 180-200 milio­nów lat, co ozna­cza, że znaj­duje się w sta­dium ewo­lu­cyj­nym, w którym więk­szość jej masyw­nych gwiazd zdążyła już opu­ścić ciąg główny. Domi­nują w niej gwiazdy typu wid­mo­wego A i F, choć można rów­nież zna­leźć kilka chłod­niej­szych, poma­rańczo­wych olbrzy­mów.

Inte­re­su­jącym aspek­tem M34 jest jej ruch wła­sny, który wska­zuje, że gro­mada stop­niowo roz­pra­sza się w prze­strzeni kosmicz­nej. Bada­nia foto­me­tryczne i spek­tro­sko­powe wyka­zały także obec­ność gwiazd o wyso­kiej aktyw­no­ści magne­tycz­nej, co czyni ją cie­ka­wym obiek­tem do badań nad ewo­lu­cją mło­dych gwiazd. Dodat­kowo, w zakre­sie pod­czer­wieni ziden­ty­fi­ko­wano ślady pyłu między­gwiezd­nego ota­cza­jącego niek­tóre gwiazdy, co suge­ruje ist­nie­nie pla­ne­tar­nych dys­ków pro­to­pla­ne­tar­nych.

Obser­wa­cje

25.06.2024, około godziny 00:30 - Jaworzno (ogród)
wyso­kie zanie­czysz­cze­nie świa­tłem

Niskie zanie­czysz­cze­nie świa­tłem w odpo­wied­nim rejo­nie nieba oraz dobra przej­rzy­stość atmos­fery pozwo­liły z łatwo­ścią na dostrze­że­nie gwiazd tej gro­mady przez lor­netkę. Wyko­na­łem też oczy­wi­ście foto­gra­fię, którą można zoba­czyć poni­żej.

Gro­mada M34 zawiera kilka inte­re­su­jących ukła­dów podwój­n­ych i wie­lo­krot­nych, w tym sys­temy spek­tro­sko­powe, które są obiek­tem badań nad ewo­lu­cją gwiazd. Znaj­dują się w niej rów­nież cha­rak­te­ry­styczne gwiazdy zmienne, które dostar­czają cen­nych infor­ma­cji na temat pro­ce­sów zacho­dzących w mło­dych gro­ma­dach otwar­tych.




Para­me­try foto­gra­fii:

  • suma­ryczny czas eks­po­zy­cji: 10 minut (stack 20 kla­tek RAW po 30 s, z wyko­rzy­sta­niem kla­tek typu dark, bias i flat)
  • ISO: 800
  • tele­skop w sys­te­mie New­tona (150/750), eks­po­zy­cja w ogni­sku głów­nym
  • zasto­so­wano filtr blo­ku­jący świa­tło miej­skie (CLS)
  • mon­taż para­lak­tyczny z pro­wa­dze­niem w osi rek­ta­scen­sji

Lite­ra­tura dodat­kowa:

Marek Ples

Aa