M36 - Gromada Otwarta w Woźnicy
| English version is here |
Messier 36, inaczej NGC 1960, to młoda i zwarta gromada otwarta. Najpewniej po raz pierwszy opisał ją Giovanni Battista Hodierna jeszcze przed rokiem 1654. Ponownie, niezależnie od niego, zaobserwował ją Guillaume Le Gentil w 1749 roku, a Charles Messier włączył obiekt do swojego katalogu 2 września 1764 roku.
Gromada leży w odległości około 4,1 tys. lat świetlnych (w literaturze spotyka się także wartości z zakresu 3,8–4,3 tys. lat świetlnych, w zależności od zastosowanej metody pomiaru), ma jasność całkowitą około 6,3m oraz średnicę kątową w przybliżeniu równą 12′. W skład gromady wchodzą młode gwiazdy, a ich wiek szacuje się na około 25 milionów lat. Pod wieloma względami M36 przypomina M45, czyli Plejady, jednak jest położona znacznie dalej od nas.
Obserwacje
15.10.2025, około godziny 23:00 - Katowice
warunki miejskie, bardzo wysoki poziom zanieczyszczenia światłem
Gromadę M36 można odnaleźć mniej więcej w połowie linii poprowadzonej od Elnatha (β Tauri) w Byku (Taurus) do Menkalinana (β Aurigae) w gwiazdozbiorze Woźnicy (Auriga). Woźnica jest łatwa do zlokalizowania, ponieważ jej najjaśniejsze gwiazdy tworzą wyraźny asteryzm sześciokąta położony tuż nad Orionem (Orion), na północny zachód od Bliźniąt (Gemini) i na północny wschód od Byka oraz Plejad (M45). Warto wspomnieć także o Kapelli (α Aurigae), czyli Kózce, będącej trzecią najjaśniejszą gwiazdą północnej półkuli nieba. Była ona przez starożytnych Greków często utożsamiana z kozą Amalteą, karmicielką Zeusa.
W dobrej lornetce M36 prezentuje się jako ziarnista, lekko rozmyta plamka. Dopiero użycie teleskopu i większych powiększeń pozwala rozbić gromadę na kilkadziesiąt niebieskawych gwiazd, częściowo skupionych w delikatnie zagęszczonym jądrze (Fot. 1).
Jako młoda gromada, M36 nie zawiera czerwonych olbrzymów.
Parametry fotografii 1:
- sumaryczny czas ekspozycji: 10 minut (stack 10 klatek RAW po 60s, z wykorzystaniem odpowiedniej ilości klatek typu dark, bias i flat)
- ISO: 2500
- teleskop w systemie Maksutowa (100/1400), ekspozycja w ognisku głównym
- zastosowano filtr, pozwalający na zmniejszenie wpływu sztucznego zanieczyszczenia światłem i świecenia atmosfery
- statyw: głowica paralaktyczna z prowadzeniem w osi rektascencji, wyjustowana metodą dryfową z wykorzystaniem sterownika własnej konstrukcji.
Literatura dodatkowa:
- Wu Zhen-Yu, Zhou Xu, Ma Jun, Du Cui-Hua, The orbits of open clusters in the Galaxy, Monthly Notices of the Royal Astronomical Society, 399 (4), 2009, str. 2146-2164
- Piskunov A. E., Schilbach E., Kharchenko N. V., Röser S., Scholz R.-D., Tidal radii and masses of open clusters, Astronomy & Astrophysics, 477 (1), 2008, str. 165-172
- Delgado A. J., Alfaro E. J., Garrido R., Garcia-Pelayo J. M., Search for B-Type Variable Stars in Open Clusters, Information Bulletin on Variable Stars, 2603, 1984, str. 1
- Morata O., Kuan Y.-J., Ho P. T. P., Huang H.-C., Magnier E. A., Zhao-Geisler R., Millimetric and Submillimetric Observations of IRAS 05327+3404 “Holoea” in M36, The Astronomical Journal, 146 (3), 2013, 49
Marek Ples