Weird Science

M38 - Gromada Otwarta w Woźnicy

English ver­sion is here

Mes­sier 38, lub ina­czej NGC 1912, jest gro­madą otwartą znaj­du­jącą się w kon­ste­la­cji Woźn­icy Auriga, w odle­gło­ści około 4200 lat świetl­nych od Ziemi. Obiekt został odkryty w pierw­szej poło­wie XVIII wieku przez wło­skiego astro­noma Gio­van­niego Bati­stę Hodiernę, a następ­nie nie­za­leżnie opi­sany przez Char­les’a Mes­siera w 1764 roku. Gro­mada ma śred­nicę kątową około 21 minut łuku, co odpo­wiada rze­czy­wi­stym wymia­rom rzędu 25 lat świetl­nych.

M38 należy do gro­mad o śred­nim wieku, jej sza­co­wany wiek to około 220 milio­nów lat. W jej cen­trum obser­wuje się dużą liczbę gwiazd ciągu głów­nego typu A i F, nato­miast w popu­la­cji znaj­dują się także czer­wone olbrzymy, co wska­zuje na daleko posu­nięte pro­cesy ewo­lu­cji gwiaz­do­wej w przy­padku czę­ści naj­ma­syw­niej­szych skład­ni­ków. Jasność całk­o­wita gro­mady wynosi około 7,4m, dla­tego możl­iwa jest do zaob­ser­wo­wa­nia przez lor­netkę w warun­kach ciem­nego nieba. W pobliżu można też wtedy zau­wa­żyć podobną, ale młod­szą gro­madę Mes­sier 36.

Obser­wa­cje

15.10.2025, około godziny 22:00 - Kato­wice
warunki miej­skie, bar­dzo wysoki poziom zanie­czysz­cze­nia świa­tłem

Struk­tura prze­strzenna M38 jest nie­re­gu­larna, a gwiazdy roz­miesz­czone są w spo­sób wska­zu­jący na zaa­wan­so­waną dys­per­sję gra­wi­ta­cyjną. Gęstość cen­tralna jest sto­sun­kowo niska, co suge­ruje, że gro­mada znaj­duje się w fazie stop­nio­wego roz­pra­sza­nia pod wpły­wem oddzia­ły­wań galak­tycz­nych. W jej obsza­rze można ziden­ty­fi­ko­wać kil­ka­set gwiazd powiąza­nych gra­wi­ta­cyj­nie, choć rze­czy­wi­sta liczba człon­ków, bio­rąc pod uwagę gwiazdy słab­sze niż 15m, prze­kra­cza tysiąc.

Spek­tro­sko­powe pomiary pręd­ko­ści radial­nych oraz ana­liza foto­me­tryczna w pasmach UBV wska­zują na meta­licz­ność zbli­żoną do sło­necz­nej, co potwier­dza, że M38 jest gro­madą typową dla dysku Galak­tyki. Ruch wła­sny jej człon­ków suge­ruje, że gro­mada krąży wokół cen­trum Drogi Mlecz­nej z okre­sem orbi­tal­nym rzędu kil­ku­set milio­nów lat.

Mes­sier 38 sta­nowi cenny obiekt badań nad dyna­miką i ewo­lu­cją gro­mad otwar­tych. W jej oto­cze­niu znaj­duje się rów­nież inna gro­mada, NGC 1907, oddzie­lona o zale­d­wie 30 minut łuku. Ana­lizy wska­zują, że obie gro­mady nie są ze sobą gra­wi­ta­cyj­nie związane, choć w prze­szło­ści mogły znaj­do­wać się bli­żej sie­bie, co czyni ten obszar inte­re­su­jącym dla badań inte­rak­cji między­gro­ma­do­wych.

Para­me­try foto­gra­fii 1:

  • suma­ryczny czas eks­po­zy­cji: 12 minut (stack 12 kla­tek RAW po 60s, z wyko­rzy­sta­niem odpo­wied­niej ilo­ści kla­tek typu dark, bias i flat)
  • ISO: 2500
  • tele­skop w sys­te­mie Mak­su­towa (100/1400), eks­po­zy­cja w ogni­sku głów­nym
  • zasto­so­wano filtr, pozwa­la­jący na zmniej­sze­nie wpływu sztucz­nego zanie­czysz­cze­nia świa­tłem i świe­ce­nia atmos­fery
  • sta­tyw: gło­wica para­lak­tyczna z pro­wa­dze­niem w osi rek­ta­scen­cji, wyju­sto­wana metodą dry­fową z wyko­rzy­sta­niem ste­row­nika wła­snej kon­struk­cji.

Lite­ra­tura dodat­kowa:

Marek Ples

Aa